II Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu [1964]

II KFPP (www.festiwalopole.tvp.pl)

Odbywający się w dniach 24-28 czerwca 1964 r. II Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu świadczył o tym, że inicjatywa dwóch dziennikarzy z programu III Polskiego Radia: Mateusza Święcickiego i Jerzego Grygolunasa oraz przewodniczącego Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Opolu Karola Musioła nie była tylko jednorazowa. W roku 1964 odpowiedzialność za zorganizowanie festiwalu wzięło na swe barki Towarzystwo Przyjaciół Opola oraz polskie radio i telewizja. W czasie pięciodniowego maratonu liczne koncerty odbywały się w kilku miejscach: w niedawno wybudowanym amfiteatrze, Teatrze im. Jana Kochanowskiego oraz w Szkole Muzycznej.

II Festiwal zapamiętano nie tylko dzięki pojawieniu się nowych gwiazd i gwiazdeczek na scenie polskiej muzyki, ale przede wszystkim ze względu na częste i obfite opady deszczu, które dosięgały żywiołowo reagującą publiczność niezadaszonego amfiteatru. Prowadzący imprezę: Jacek Fedorowicz, Lucjan Krychyński i Piotr Skrzynecki podołali wyzwaniu, jakim była opolska impreza.

Pierwszy koncert II Festiwalu został przeprowadzony pod nazwą „ I dzień lata” …przy padającym deszczu. Mimo to w amfiteatrze zebrała się 6- tysięczna widownia, która była świadkiem występu laureatów z roku 1963: Ewy Demarczyk i Hanki Koniecznej. Oficjalne otwarcie festiwalu dokonał – tak jak w roku poprzednim – przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Opolu Karol Musioł, który wręczył E. Demarczyk symboliczne klucze do miasta.

W ciągu pięciu dni trwania festiwalu, przez opolską scenę przewinęło się przeszło 300 wykonawców. Jurorzy pod przewodnictwem Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego przyznawali nagrody w dwóch kategoriach: najlepsza piosenka rozrywkowa i taneczna oraz najlepsza piosenka aktorsko-literacka. O wyrównanym poziomie festiwalu świadczyły dwa pierwsze miejsca w kategorii piosenki rozrywkowej i tanecznej.

                          PIOSENKA ROZRYWKOWA I TANECZNA:

1. „O mnie się nie martw” – wyk. Katarzyna Sobczyk

                                ( ex equo) 

       „Z kim tak ci będzie źle jak ze mną” – wyk. Kalina Jędrusik

2. „Piosenka z przedmieścia” – wyk. Krystyna Konarska
3. „Intymny Świat” – wyk. Iga Cembrzyńska

W kategorii piosenki aktorskiej I nagrodę otrzymała „Spalona ziemia” w wykonaniu Krystyny Konarskiej. Jednakże większą popularnością wśród melomanów cieszyła się nagrodzona II nagrodą Anna German i jej „Tańczące Eurydyki”. 

Podsumowując II Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu, „Trybuna Ludu” stwierdzała:

Gościnne, ale nie tak chłonne Opole uczyniło wszystko, aby festiwal wypadł jak najbardziej okazale. W pełni dopisali mieszkańcy miasta, dla których festiwal stał się naprawdę mocnym i niezapomnianym przeżyciem. Ale podobnie jak w Sopocie, apetyt przerastał możliwości zjedzenia: stał się przez to festiwal opolski – po ubiegłorocznym bardzo towarzyskim charakterze tej imprezy – poniekąd zlotem artystycznym bez dostatecznych warunków lokalowych. Należąc do narodu radosnych improwizatorów, powinniśmy jednak odróżniać imprezy harcerskie od festiwali artystycznych, które decydują, być może, o losach polskich piosenkarek i piosenkarzy – gdyż tu, w Opolu, wiele nowych gwiazd zabłysło i wiele gwiazd nieco starszych przygasło.

Czy oznacza to, że festiwale nie powinny odbywać się w Opolu? Wręcz odwrotnie. I miejsce, i czas doskonale są dobrane, a gospodarze zdali swój egzamin, jeśli nie na piątkę, to tylko z winy niebios.