Historia Cementowni Górażdże w Choruli [1977]

Cementownia Górażdże
 [fot.fotopolska.eu]

Opolszczyzna słynie z silnego przemysłu cementowego od dziesięcioleci. Przykładem może być Cementownia Odra, której korzenie sięgają drugiej połowy XIX wieku. Tuż po zakończeniu działań wojennych II wojny światowej do Opola przybywali m.in. repatrianci, którzy pomagali w odtworzeniu ważnej gałęzi przemysłu jakim był bez wątpienia przemysł cementowo-wapienniczy. Wielu z nich nie tylko wydatnie wsparło odbudowę cementowni ale również innych dziedzin życia m.in. kultury oraz sportu. Historia Górażdży rozpoczęła się w 1977 roku w miejscowości Chorula niedaleko Opola, gdzie oddano do eksploatacji Cementownię Górażdze będący największym i najnowocześniejszym zakładem w Polsce i Europie.


Cementownia zawdzięcza swoją nazwę sąsiedniej miejscowości Górażdże, gdzie znajdują się złoża i kopalnia kamienia wapiennego, podstawowego surowca do produkcji cementu portlandzkiego. Tradycje historyczne firmy sięgają XIX wieku, kiedy to na Opolszczyźnie, w okolicy Górażdży, na skalę przemysłową zaczęto produkować wapno. Po uruchomieniu cementowni w Choruli, została ona włączona, wraz z pobliskim Zakładem Wapienniczym w Górażdżach do nowo utworzonego przedsiębiorstwa: Zakładów Cementowo-Wapienniczych „Górażdże”.

W 1950 roku decyzją Ministerstwa Przemysłu Lekkiego w Warszawie, podjęto uchwałę o budowie szkoły średniej w Opolu, z kierunkiem mineralnym jako podstawowym. Głównym inwestorem budowy budowy była Cementownia „Piast”. W roku 1957 szkoła otrzymuje nową nazwę Technikum Przemysłu Budowlanego Materiałów Wiążących a Cementownia Górażdze rozpoczyna stałą współpracę ze szkołą, która przez długie lata dostarcza fachowej kadry pracowniczej, głównie podczas procesu wytwarzania cementu. Współpraca szczególnie rozkwitła za prezesury Andrzeja Balcerka, który został laureatem prestiżowej nagrody im. Karola Miarki w edycji 2008. Andrzej Balcerek otrzymał tę nagrodę za aktywny mecenat kultury i sztuki na Śląsku Opolskim oraz społeczne zaangażowanie firmy, którą kieruje. Cementownia Górażdze fundowała m.in. stypendia dla najlepszych uczniów a większość absolwentów szkoły znajdowała zatrudnienie właśnie w Choruli.

W 1993 roku zakłady zostały sprywatyzowane przy udziale firmy CBR Baltic B.V, która obecnie jest częścią koncernu HeidelbergCement. W połowie lat 90. ZCW Górażdże SA przy wsparciu grupy Heidelberg Cement zaczynają inwestować w krajowe przedsiębiorstwa produkcji kruszyw i betonu towarowego. W efekcie tych działań firma staje się udziałowcem większościowym wielu podmiotów krajowego rynku materiałów budowlanych i zaczyna funkcjonować jako grupa powiązanych kapitałowo spółek. Zmiany zostały również wdrożone m.in. w procesie wytwarzania cementu poprzez wprowadzenie jednej z pierwszych linii dostarczania opału do pieca obrotowego w postaci paliw alternatywnych. Cementownia zastąpiła częściowo tradycyjne opalanie pieca węglem kamiennym paliwem altenrnatywnym, którym były tworzywa sztuczne m.in. opony samochodowe z zachowaniem najwyższych norm bezpieczeńśtwa oraz środowiskowych.

W 2000 roku następuje fuzja ZCW Górażdże z Cementownią Strzelce Opolskie. Od tego momentu firma zaczyna utrwalać swoją markę jako Górażdże Cement SA. W 2003 roku na rynku pojawia się marka Górażdże Beton i Górażdże Kruszywa, pod którą zaczynają działać powiązane kapitałowo z Górażdże Cement SA spółki zajmujące się produkcją betonu towarowego i kruszyw.

Źródła:
www.heidelbergcement.com
www.tmw.strefa.pl
www.staszic.opole.pl